Erasmus Lissabon maakt Porto onveilig

Het is vrijdag 2 oktober 2009, 11:30u. Op de trappen van het Instituto Superior Técnico te Lissabon verzamelen zich een kleine 150 Erasmus-studenten uit alle landen van Europa én uit Brazilië om in drie bussen naar Porto te vertrekken. Onder hen bevinden zich Tristan en Leander uit België, Monika en Joanna uit Polen en Cherissa en ik uit Nederland. Een "Portugees kwartiertje" later dan gepland vertrekken we daadwerkelijk. Bus 1 en 2 gaan voorop, bus 3 volgt wat later. Bus 1 en 2 moeten namelijk naar Coimbra, om daar Fien, Aurélie en Mieke op te pikken.

Rond het begin van de avond komt bus 3 als eerste aan in Porto. Zonder omweg racen we door naar Vila Nova de Gaia (feitelijk gewoon aan de overkant van de rivier) om daar port te gaan proeven. We krijgen een korte rondleiding en een glaasje om dan naar het hostel te gaan. We rusten en douchen wat en maken ons klaar voor het 'all you can eat and drink'-dinner (bah, bier met 7-up en wijn!) Daarna gaan we naar de Bairro Alto van Porto. Bairro Alto in Lissabon is een wijk vol barretjes en kleine clubs waar je kan drinken, dansen, praten, ... De variant in Porto is echter maar één straat. Of eigenlijk, een plein met twee bars en een ijssalon waar 's avonds (en misschien ook wel overdag) drank wordt verkocht. Maar het is leuk! Uiteindelijk gaan we door naar een disco-achtig gebeuren waar geen mens te bekennen is. Na een drankje besluiten de meeste naar het hostel terug te keren. Aurélie, ik en drie Belgische jongens besluiten nog wat verder te kijken. We belanden in een andere kroeg waar we twee van de organisators tegenkomen, die ons enthousiast begroeten: "Kom en drink! Shotjes? Wij trakteren, want jullie zijn de enige Erasmussers die nog wakker zijn!" Nou, omdat je zo aandringt :p En toen was het ineens zes uur 's ochtends...

Vreemd genoeg was ik om negen uur de volgende ochtend alweer klaar wakker. Ik overdrijf niet. Mijn vijf kamergenoten die toch zeker twee uur eerder dan ik waren gaan slapen lagen nog voor pampus in hun bed. Dus ik ben opgestaan, heb gedoucht, ben naar het ontbijt gegaan, heb geshopt en gewinkeld, ben verdwaald en vond uiteindelijk Aurélie, Mieke en Fien die klaar stonden om naar het boottripje te gaan. Terug in het hostel waren mijn kamergenoten inmiddels ook wakker en rond het middaguur voeren we gezellig op de Rio Douro. De rest van de dag hebben we een beetje rondgeslenterd en uitgerust, omdat 's avonds de Erasmus-party op het programma stond. Na het 'all you can drink'-dinner zijn we eerst nog even naar de Rua Alta gegaan (jak, sangria met bier!) om vervolgens de Erasmus-party onveilig te gaan maken. Het was een uur of vijf toen we gezessen als een blok in slaap vielen.

Er was door de organisatie voor ontbijtpakketten gezorgd, want de check out was om 10u. Op het plein waaraan de hostels gevestigd waren zatten dus op zondag 5 oktober 2009 150 katerige buitenlanders hun broodjes op te peuzelen. De bussen pikten ons op en brachten ons naar Guimarães. Waar we lunchten op de parkeerplaats, picknick-style, en het kasteel en dorpje bezochten. Maar eigenlijk hadden we echt te weinig tijd of ze hadden te ambitieus gepland, dat kan ook. Het was leuk, maar we zijn daar misschien anderhalf uur geweest. Dat was echt jammer, want het was heel mooi. Zo mooi dat we een beetje het gevoel kregen op een filmset rond te lopen. Vervolgens weer terug de bus in om er vervolgens - met een korte stop in Coimbra om Aurélie, Mieke en Fien af te zetten - zo'n zes uur in te zitten. In Lissabon zijn we ieders ons weegs gegaan. Ik ben naar een housewarming gegaan van Berenika (een Poolse Erasmus-student), maar eigenlijk was ik te moe en de mensen te raar om het echt leuk te vinden.

Vandaag had ik afgesproken met Christel Huybrechts. De dochter van de zus van een vriendin van mijn tante die in Canada woont (die zus dus...) We zijn naar Belém gegaan, hebben de beroemde pastéis de Belém gegeten, het Centro Cultural bezocht en verder veel koffie gedronken; het was nodig! Het was heel gezellig, echt een leuke meid! En ik weet al waar ik volgend jaar zomer zal zijn (of toch eventueel): in Montreal. Christel heeft haar appartement al beschikbaar gesteld. Enig minpuntje is het feit dat ze daar Frans spreken en geen Engels. Maar daar staat tegenover dat je binnen no time in New York of Detroit bent en ook grote Canadese steden liggen binnen handbereik. Duidelijk iets om over na te denken.

Maar nu nog niet. Want nu ben ik op Erasmus in Portugal. Dit weekend heb ik duidelijk Erasmus in de ogen gekeken en: I WANT MORE!!!!

Beijo