Marroko

Marokko: 20 - 28 januari 2010


"I love her to bits, she moves in her own way, she's invertebrate, she moves in her own way" (The Kooks)


Lief dagboek,

Dag 1: Couchsurfen in Casablanca
In Casablanca couchsurfden we bij Adamsalim en Yousni. Zij introduceerden Marroko en Casablanca aan ons. Ook is het duidelijk heel goed mogelijk om aan sterke drank te komen in dit Islamitische land. Dat hebben zij ons ook laten zien...

Dag 2: A never ending journey
De reis naar Ouarzazate was een trip from hell. Eerst een reis van uuuuuren in de trein van Casablanca naar Marrakech. Daarna in een ruk door naar Ouarzazate, aan de andere kant van de Atlas, in een kamikaze-taxi. Zo'n vijf uur lang zigzaggen door de bergen. Misselijk... Misselijk!

Dag 3: Ouarzazate
In Ouarzazate was het helaas niet mogelijk om ook echt de woestijn in te trekken. Wel hebben we kameel (of was het nou dromedaris?) gereden! Daarna zijn we uitgenodigd door Hassan de berber om bij hem thuis te eten en zijn gezin te ontmoeten. De Marrokaanse keuken is onovertroffen! (Vooralsnog)

Dag 4: Zuid-Afrika & Nederland in Marrakech
Terug in Marrakech werden we helemaal niet lastiggevallen... Nee, want Marrokanen doen dat niet. Marrokanen zijn juist heel verlegen, bescheiden en respectvol naar (Westerse) vrouwen... We werden zo erg niet-lastiggevallen dat we de eerste de beste toeristen aanspraken om ons te redden uit een hachelijke situatie. Wat ons een hele leuke avond in het Marrokaanse nachtleven heeft bezorgd. In het casino - wederom in het gezelschap van sterke drank - hebben we het geld vergokt van onze nieuwe, Zuid-Afrikaanse vrienden en wel vijftig euro gewonnen! Nadat we eerst twee honderd euro hadden verloren, saillant detail. De drankrekening heeft onze winst (en meer) tenslotte geconsumeerd.

Dag 5: Citytrippen
Toeristisch als je moet zijn als toerist zijnde, hebben we vandaag de City Tour Bus door Marrakech genomen. Wat we precies allemaal hebben gezien weten we ook niet zo goed, want de luidsprekertjes funcioneerden niet naar behoren. Wel hebben we alles gezien wat er te zien valt. Overmorgen gaan we ook daadwerkelijk de toeristische trekpleisters betreden, want morgen gaan we bergbeklimmen!

Dag 6: Hoogtevrees in Ourika
Tot onze grote vreugde ontmoetten we tijdens ons ontbijt bij toeval een Marrokaans en Frans meisje die ons meenamen naar Ourika. Een bergplaatsje met mooie watervallen in de bergen. Ons gidsje, een 13-jarig berggeitje (het was een jongetje, maar zo behendig als een berggeit), moest wel af en toe Cherissa hand vasthouden, want ze bleek hoogtevrees te hebben. Daar kwam ik achter toen ze niet meer verder durfde en terugwilde, maar dat was helaas onmogelijk. Toegegeven, de afgrond was wel errug stijl en het randje errug smal! Uitgeput vielen we in ons bedje om de volgende dag vroeg op te staan.

Dag 7: Scootermarrokanen
When in Morroco, do as the Morrocans. Dus hadden Cherissa en ik het suïcidale plan opgevat om ons op een scooter te gaan verplaatsen door Marrakech. Dat hebben we heelhuids overleeft en we hebben de politie maar één keer hoeven omkopen om onze scooter terug te krijgen. Vrouwelijke charmes, denk ik.
Voordat we de trein naar Rabat namen, kregen we een aanbod dat we niet konden afslaan: Luzia verkochten we voor 3 kamelen.

Dag 8: De hoofdstad
Omdat onze laatste dag ten volle wilden benutten, besloten we op tijd op te staan om zoveel mogelijk te zien van de hoofdstad: Rabat. We slenterden door de medina, bezochten het graf van Mohammed de Vijfde, lunchten in het park bij de halve moskee (ofzoiets) en aten Syrische kebab (logisch). We concludeerden dat we nog steeds geen moskee van binnen hadden gezien en schaamden ons diep.
Deze laatste dag was zeer goed. En vooral rustig, want we werden amper lastiggevallen. Wat een verademing in vergelijking met Marrakech. Maar dat was vóórdat we de stadsgek achter ons aan kregen! Die gast bleek praktisch onmogelijk af te schudden, maar een vriendelijke Marrokaan schoot ons te hulp. Helaas bestaat er niet zoiets - vriendelijke Marrokaan - want ze hebben altijd een achterliggende reden. Dus toen we deze man ook eindelijk hadden afgeschud, konden we terug naar ons hostel om even te relaxen en daarna te gaan eten.

Dag 9: Via de hamam naar huis
Aangezien warm water een overbodige luxe is, stonden we vandaag nog vroeger op (8u!) om naar de hamam (= badhuis) te gaan. Er was er eentje vlakbij het hostel. Eentje die toeristen nog niet hadden ontdekt en die bijgevolg werd bevolkt door Marrokaanse vrouwen. Die er eigenlijk niet zo van gediend waren dat wij daar waren. Maar authentieker komen ze niet, denk ik! En lekker warm was het! Dus fris gewassen begaven we ons op weg naar Casablanca waar we het vliegtuig terug pakten. Een moskee hebben we nog steeds niet van binnen gezien...

Liefs,
JANA