Dwalende zielen

Het plan was:
Om 20:00u vertrekken bij het hostel en een kwartiertje lopen naar het station Bratislava-Pertzalka. Helaas ging dit fout. Het was helemaal geen kwartier lopen, eerder drie. Dus gestresst en geirriteerd door de verkeerde informatie, we hadden nog maar 3 kwartier om de trein te halen. Volgens de uitleg van de buschauffeur moesten we de bus pakken (en eerst nog de bushalte vinden, de chauffeur sprak enkel Duits). Dus in volle vaart liepen we met onze bepakkingen in de gewezen richting. We liepen langs het winkelcentrum eerder die dag bezocht, een man en een vrouw kwamen ons tegemoet lopen. Dus ik zeg tegen Willeke: 'Zal ik vragen of ze ons een lift geven.' Van wat wij begrepen van het overleg tussen de twee vond de man dat we wel konden lopen en had de vrouw enorme medelijden met ons, ye overtuigde hem! Vijf minuten later stonden we waar we wezen moesten.

Het zou een vervelende reis worden, want om half 9 hadden we de trein naar Bruck an de Leitha, waar we over moesten stappen op de nachttrein naar Salzburg, waar we dus om 3u in the middle of the night zouden aankomen. Daar zouden we dan anderhalf uur moeten wachten om vervolgens op de city sprinter naar Bischafhofen te springen en daar in 8 minuten naar het goede spoor te rennen voor de trein naar Ljubljana. En ergens tussendoor moesten we nog slapen...

Deel 1 van de reis ging (op bovengenoemde probleem na) behoorlijk soepel. We regelden met onze couchette-genoten dat we beneden konden slapen (wat minstens zo lekker sliep als boven ;)) en niet zo fris en niet zo fruitig stapten we uit in Salzburg. Waarna onze trein nog bijna anderhalf uur bleef staan op het station en we dus nog best wel wat langer hadden kunnen slapen.

Tot aan Bischofhofen ging alles goed... Daar aangekomen bleek dat de trein naar Ljubljana inderdaad vandaar rijdt. Op alle dagen. Helaas alleen niet op zaterdag. (Check, double-check, het was zaterdg!) Het enige wat de zeer behulpzame machinist (speciaal voor ons uit z'n cabine gestapt) ons kon vertellen dat we in de city sprinter moest stappen en tot Schwartzer-St Veil moesten blijven zitten en daar de trein naar onze eindbestemming wel konden pakken.

In Schwartzer konden we geen enkele trein met bestemming Ljubljana vinden. Het loket was dicht. De man van de kiosk wist niks. Uiteindelijk zag Willeke (bij toeval?) dat er wel mensen op het kantoor van de spoorwegen waren. Dus ik daar naar toe en de wederom zeer vriendelijke meneer zei ons dat we de trein naar Villach moesten pakken en daar op de trein naar Ljubljana konden stappen. Het was half 7. De trein ging om 8:10u. Het is ongelofelijk hoe lekker een stationsbank slaapt als je maar moet genoeg bent!

Om 14:00u arriveerden we in Ljubljana. Twintig uur na vertrek, acht uur later dan de bedoeling was.

Na een te lange wandeling was a) de eerste indruk van Ljubljana verschrikkelijk negatief en b) het hostel bijna gelijk aan een 5 sterrenhotel. Na een douche en drie uur slaap ontdekten we het betere deel van Ljubljana en hebben we ons best vermaakt, langs de tourist office geweest, wat gegeten en daarna een onrustige nacht geslapen. Maar wel in een bed!